برای یک لحظه از تایپ و کلیک کردن دست نگه دارید و بگذارید انگشتان و مچ دستتان استراحت کند. فراموش کردن انجام این کار در طول روز می تواند منجر به ورم و فشرده سازی اعصاب دست شود. حرکت مکرر مچ دست ، مانند تایپ کردن یا قرار گرفتن در معرض لرزش ها ، مانند کار با ابزار آلات، ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شود.
سندرم تونل کارپال چیست؟
تونل کارپال یک گذرگاه باریک در مچ است که از هشت استخوان کوچک (کارپال) و یک رباط تشکیل شده است. این بیماری ، گیر افتادگی و فشرده شدن عصب در داخل تونل کارپ می باشد.
سندرم تونل کارپال (CTS) هنگامی رخ می دهد که عصبی که از تونل عبور می کند فشرده شود و باعث بی حسی ، سوزن سوزن شدن ، درد و ضعف دست شود. فشرده سازی عصب زمانی اتفاق می افتد که تاندون ها متورم می شوند و حجم تونل کافی نباشد. عوامل مادرزادی ، آسیب دیدگی ، بیماری های خود ایمنی و ضربه و لرزش سنگین از جمله دلایل ابتلا به این بیماری هستند.عمل جراحی تونل کارپال با ایجاد فضای بیشتر در تونل ، عصب فشرده را آزاد می کند. از گزینه های درمانی غیر جراحی برای سندرم تونل کارپال خفیف استفاده می شود. جراحی در موارد شدید و مواقعی که روشهای غیرجراحی کارساز نباشند، استفاده میشود. اگر عصب در زمان زیادی فشرده بماند ، ممکن است ماهیچه های مچ دست و دست کوچک تر و ضعیف تر شوند و احساس دایما کاهش یابد.
عمل جراحی تونل کارپال چگونه انجام می شود؟
برای رفع سندرم تونل کارپال دو نوع جراحی وجود دارد.
جراحی اندوسکوپیک: این روش با برش جراحی کوچک انجام می شود. بسته به میزان بریدگی دست ، بهبودی میتواند طولانی تر و دردناکتر باشد. در این روش پزشک از یک وسیله ی لوله مانند بنام اندوسکوپ استفاده میکند تا آن ناحیه را ببیند و از ابزارهای دیگر برای برش استفاده میکند.
جراحی باز: غالبا این روش ترجیح داده می شود. در روش دوم احتمال بروز عوارض کمتر است و به همین دلیل ارجحیت بیشتری دارد.
جراحی تونل کارپال یک عمل سرپایی است ، به این معنی که مجبور نخواهید شد شب را در بیمارستان بگذرانید.
قبل از عمل جراحی ، یک بیهوشی موضعی انجام می شود که بازو و مچ را بیحس کند. همچنین به شما دارویی داده می شود تا بتوانید بخوابید. در حین جراحی هیچ دردی نخواهید داشت. بعد از اتمام عمل جراحی ، پزشک برش را با چند بخیه میبندد و یک باند نرم روی مچ شما قرار می دهد. پزشک به شما توصیه میکند که انگشتان دست خود را به طور مرتب در طول روز حرکت دهید و دست و مچ خود را بالا نگه دارید تا ورم و درد بعد از عمل کاهش یابد. پس از عمل پزشک داروهای مسکن تجویز میکند که باید طبق نسخه مصرف شوند. این داروها ممکن است موجب خواب آلودگی و سستی فرد شوند بنابراین احتیاط لازم است.